HELMEPA JUNIOR: Ζωγραφική σε βότσαλα

Σας παρουσιάζουμε μία από τις πρώτες δραστηριότητες των ομάδων της τάξης μας στα πλαίσια της συμμετοχής μας στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα της HELMEPA JUNIOR και συγκεκριμένα τη ζωγραφική σε βότσαλα:

Θαυμάστε με τι μεράκι τα παιδιά και με τι φαντασία μετέτρεψαν τα βοτσαλάκια σε έργα τέχνης. Άλλος έφτιαξε καρδούλα, άλλος καραβάκι, άλλος μια ... πατούσα!, άλλος πεταλούδα, πασχαλίτσα, τον ήλιο, λουλουδάκια ή και τοπίο ολόκληρο.

Δημοσιεύουμε στη συνέχεια και μερικά από τα βότσαλα σε ξεχωριστές φωτογραφίες για να προσέξετε τις λεπτομέρειες της διακόσμησης:

Δείτε και τούτο, ένα τετράγωνο μαύρο βότσαλο, που διακοσμήθηκε με κολάζ από κοχύλια:

Αλλά και το βότσαλο - ανθοδοχείο:

Εδώ ο μικρός καλλιτέχνης εκμεταλλεύθηκε μια τρύπα στο βότσαλο για να στηρίξει το λουλουδάκι αν και κάτι τέτοιο δεν είχε δοθεί στις οδηγίες...

Τελικά κανείς μας δεν μπορεί να συναγωνιστεί τη δημιουργικότητα των παιδιών όπως και ο μεγάλος ζωγράφος Πικάσο είχε παραδεχθεί!

Ο ... μαύρος ήλιος

Με αφορμή το ποίημα που διαβάσαμε σήμερα από το Ανθολόγιό μας, το Μαύρο Ήλιο του Τζιάνι Ροντάρι, δημοσιεύουμε μερικές φωτογραφίες από ολική έκλειψη ηλίου:

Πηγή φωτογραφίας http://sarotiko.blogspot.com/2010/07/blog-post_189.html

Πηγή φωτογραφίας http://www.newsfilter.gr/2008/07/30/meriki-eklipsi-iliou-sti-1-avgoustou/

Πηγή φωτογραφίας http://www.liako.gr/scietech/science-technology-solar-system/688-2009-07-22-07-12-02.html

Για την έκλειψη ηλίου μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στη Βικιπαίδεια:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CE%B7_%CE%97%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85

Από κει και παραθέτουμε τα ακόλουθα:

Τα στάδια μίας ολικής έκλειψης

Μία ολική ηλιακή έκλειψη διαρκεί συνήθως τρεις ώρες (εάν ο παρατηρητής βρίσκεται στο μονοπάτι της ολικότητας).

Στην αρχή η Σελήνη κάνει την εμφάνισή της πάνω στον ηλιακό δίσκο σαν μία «δαγκωματιά». Αυτή ονομάζεται πρώτη επαφή και σημαίνει την έναρξη της έκλειψης.

Το φαινόμενο προοδεύει χωρίς να δίνει στον παρατηρητή κανένα σημάδι για την δραματική εξέλιξη που θα έχει. Όταν η κάλυψη του ηλιακού δίσκου από τη σελήνη ξεπεράσει το 70% αρχίζει να γίνεται αντιληπτή μία αμυδρή μείωση της φωτεινότητας του περιβάλλοντα χώρου. Στο 90% το φως του ήλιου έχει ήδη μειωθεί αισθητά.

Το φαινόμενο του διαμαντένιου δαχτυλιδιούΠέντε λεπτά πριν από τη δεύτερη επαφή ή αλλιώς έναρξη της ολικότητας το φως του ήλιου που φτάνει στη γη έρχεται από μία πολύ λεπτή δέσμη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο των σκιωδών ζωνών (shadow bands). Ο παρατηρητής βλέπει πάνω σε μεγάλες λευκές επιφάνειες ζώνες από σκιές να διαδέχονται η μία την άλλη σε μεγάλη ταχύτητα. Ένα λεπτό πριν την ολική φάση, κάνει την εμφάνισή του το επιβλητικό στέμμα του ηλίου που μαζί με την τελευταία λάμψη του ηλίου σχηματίζουν μία εικόνα που μοιάζει με μαργαριταρένιο δαχτυλίδι (diamond ring).

Δευτερόλεπτα πριν την ολικότητα και λίγο πριν το φως του ήλιου σβήσει μόνιμα για τα επόμενα λεπτά, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τις τελευταίες ακτίνες ηλίου, καθώς αυτές περνούν μέσα από τις κοιλάδες της Σελήνης, σχηματίζοντας κάτι που μοιάζει με χάντρες κομπολογιού, και που πρώτος παρατήρησε ο Francis Baily το 1836. Αυτές οι χάντρες ονομάζονται χάντρες του Μπέιλι (Baily's beads). Ένα άλλο εντυπωσιακό φαινόμενο, λίγο πριν την ολικότητα, είναι η σκιά της σελήνης που έρχεται από τα δυτικά με τρομακτική ταχύτητα και αρχίζει να βυθίζει στο σκοτάδι τις παρακείμενες περιοχές.

Για τα λίγα λεπτά που ακολουθούν ο ουρανός σκοτεινιάζει και κάνουν την εμφάνισή τους τα λαμπρότερα άστρα του ουρανού, η Αφροδίτη και ο Ερμής. Στο κέντρο του ουρανού, και στο σημείο που ήταν ο ήλιος, δεσπόζει τώρα το ηλιακό στέμμα το οποίο εκτείνεται ακόμα και σε απόσταση 8 ηλιακών ακτίνων. Το φαινόμενο είναι μοναδικό. Ο παρατηρητής μπορεί να διακρίνει λεπτές κόκκινες προεξοχές που ξεπηδούν από την επιφάνεια του ηλίου σαν πύρινες γλώσσες. Ο τριγύρω ορίζοντας παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα, αφού η διάμετρος της σκιάς σπάνια ξεπερνά τα 250 χιλιόμετρα, και έξω από αυτήν η κάλυψη δεν φτάνει ποτέ το 100%. Η βίαιη εναλλαγή της μέρας με τη νύχτα μπερδεύει τα ζώα που νομίζουν ότι νύχτωσε και πάνε στις φωλιές τους, τα πουλιά σταματούν να κελαηδούν και τα λουλούδια κλείνουν τα πέταλά τους.

Τα λεπτά περνούν και η ολιγόλεπτη νύχτα δίνει τη θέση της και πάλι στην ημέρα με την τρίτη επαφή και το τέλος της ολικότητας. Τα παραπάνω φαινόμενα συμβαίνουν αντίστροφα και σιγά σιγά εμφανίζεται ένα «νυχάκι» από τον ήλιο το οποίο, καθώς μεγαλώνει, λούζει με άπλετο φως τον ουρανό.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τις εκλείψεις ηλίου δεν πρέπει κανείς να τις παρατηρεί με γυμνό οφθαλμό. Χρειάζονται γυαλιά και μάλιστα ειδικά αλλιώς κινδυνεύουν τα μάτια μας να υποστούν βλάβη ανεπανόρθωτη.

Δείτε και ένα βίντεο από πρόσφατη ολική έκλειψη του ήλιου για να μελετήσετε το φαινόμενο χωρίς κινδύνους...

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

______________________________________________

Δείτε τις φωτογραφίες σε μεγαλύτερη προβολή κάνοντας κλικ με το ποντίκι πάνω στη φωτογραφία που σας ενδιαφέρει.

Μελετώ την ορθογραφία μου με τη βοήθεια του διαδικτύου

Το διαδίκτυο, δηλαδή το ίντερνετ όπως αλλιώς το λέμε, μπορεί να γίνει πολύτιμος βοηθός μας στο ταξίδι της γνώσης. Μια μικρή γεύση της αξιοποίησης του διαδικτύου για εκπαιδευτικούς σκοπούς θα πάρουμε σήμερα μελετώντας την ορθογραφία μας με hot potatoes!

Τι είναι τα hot potatoes; Σύμφωνα με το λεξικό: οι καυτές πατάτες! Μα εδώ δε μιλάμε για πατάτες αλλά για εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ο δημιουργός του το ονόμασε έτσι.

Εσείς για να γνωρίσετε μια πρώτη μορφή αυτού του προγράμματος δεν έχετε παρά να κάνετε κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο:

https://sites.google.com/site/tetartakia/glossa/orthographia-2

Εκεί θα αναζητήσετε την άσκηση που έχει τίτλο:

Καταλήξεις επιθέτων σε ινος.htm

Λήψη

και θα κάνετε κλικ με το ποντίκι σας στη Λήψη.

Θα ανοίξει ένα "παράθυρο" και θα κάνετε κλικ στο Άνοιγμα.

Μόλις ανοίξει η σελίδα, θα δείτε την άσκηση και τις οδηγίες για τη συμπλήρωση.

Καλή επιτυχία και καλή διασκέδαση!!!

Βαδίζουμε όλοι μαζί

"Οι χριστιανοί είμαστε συνοδοιπόροι στο δρόμο που ο Χριστός χάραξε και όλοι μαζί βαδίζουμε βοηθώντας και στηρίζοντας ο ένας τον άλλο."

Με αυτά τα λόγια κλείνει το σημερινό μάθημα των Θρησκευτικών, ένα μάθημα που τονίζει την αξία της αγάπης και της αλληλεγγύης. Σ' αυτόν τον όμορφο αγώνα αφιερώνουμε το επόμενο τραγουδάκι για να μας συνοδεύει τις ώρες της προσφοράς προς τους συνανθρώπους μας και να μας θυμίζει όσα ωραία μάθαμε σήμερα:

Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά
να πούμε μήνυμα που φέρνει την χαρά.
Μας περιμένει με λαχτάρα όλη η γη
κι εμείς κινήσαμε πρωί με την αυγή.

Τίποτα στον δρόμο δε μας σκιάζει
ούτε η μπόρα ούτε το χαλάζι.
Έχουμε μαζί μας το Χριστό
σύντροφο χαράς πατέρα κι αδελφό.

Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γη

Ο πόνος άπλωσε το πέπλο του παντού
γιατί ξεκίνησε απ' τη χώρα του κακού.
Η γη γονάτισε και δεν αντέχει πια,
το κύμα θέριεψε και σπάσαν τα κουπιά.

Όμως εμείς το φως και τη γαλήνη
θα σκορπίσουμε μέσα στη δίνη,
μέσα στο σκοτάδι όλης της γης
μήνυμα θα φέρουμε μιας θείας χαραυγής.

Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γη.

ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ

Μιλήσαμε σήμερα στην τάξη, στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης, για τους υδροβιότοπους. Και όπως υποσχέθηκα στα Τεταρτάκια μου, δημοσιεύω εδώ τις εντυπώσεις από ένα ταξίδι στον Αχέροντα, το πανέμορφο αυτό ποτάμι του τόπου μας και που συνδέεται με όσα μάθαμε πρόσφατα στην Ιστορία για τους θεούς και συγκεκριμένα τον Ερμή:

Εκβολές Αχέροντα

Εδώ η θάλασσα και το ποτάμι γίνονται ένα


Οι εκβολές όπως φαίνονται από το ποτάμι


Η πρώτη επαφή με την πανίδα του Αχέροντα: Νεροχελώνες



Οι όχθες του Αχέροντα έχουν πλούσια χλωρίδα





Ένας πληθυσμός από νούφαρα. Δυστυχώς δεν είναι η εποχή της ανθοφορίας τους...



Συναντάμε και δεύτερο σημαντικό δείγμα της πανίδας του ποταμού και μάλιστα της ορνιθοπανίδας: Μια αηδονοφωλιά!



Κρεμασμένη κυριολεκτικά πάνω από το νερό

Την κοιτώ και μου θυμίζει "κάμερα"... Ώστε αυτό είναι το σπίτι του αηδονιού;



Λιβελούλες! Τις βλέπετε; Είναι μικρές και μπλε! Μέρος κι αυτές της γοητευτικής πανίδας του Αχέροντα!



Όσο ανεβαίνουμε στο ποτάμι η χλωρίδα γίνεται όλο και πιο πυκνή και όλο και πιο ψηλή...



Σε κάποια σημεία η βλάστηση από τις δύο όχθες ενώνεται και δημιουργεί αψίδες πάνω από τα κεφάλια μας. Δεν είναι όνειρο;

Ωχ! Ένα δέντρο βυθισμένο στη μέση του ποταμού. Αδύνατον να προχωρήσουμε παραπάνω. Ο βαρκάρης γυρίζει το τιμόνι και αρχίζει το ταξίδι της επιστροφής. Ευτυχώς... γιατί ένα ταξίδι στον Αχέροντα δεν ξέρεις πού μπορεί να σε βγάλει.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι από δω περνούσαν οι ψυχές των νεκρών πηγαίνοντας για τον Άδη. Τις συνόδευε ο θεός Ερμής, ο ψυχοπομπός. Φτάνοντας στις πηγές του ποταμού, συναντούσαν τη λίμνη Αχερουσία.

Εκεί τους περίμενε ο Χάροντας με τη βάρκα του. Κάθε νεκρός έπρεπε να πληρώσει εισιτήριο στο Χάροντα που κόστιζε έναν οβολό. (Τα ευρώ δεν είχαν ακόμη ανακαλυφθεί. )

Κάποτε όμως έφτασε στη βάρκα του Χάροντα ένας πολύ ιδιότροπος νεκρός, ο Μένιππος. Του ζήτησε και του ξαναζήτησε εισιτήριο ο Χάροντας αλλά αυτός τίποτα!

Ένας αρχαίος συγγραφέας, ο Λουκιανός, έχει καταγράψει μάλιστα και την κουβέντα του Χάροντα με το Μένιππο ή μάλλον τον καβγά τους:

(Το βαρκάκι του Χάροντα φτάνει στην όχθη της Αχερουσίας. Οι νεκροί βγαίνουν ένας-ένας πληρώνουν το ναύλο τους (έναν οβολό) στον Χάροντα και χάνονται δεξιά. Τελευταίος βγαίνει ο Μένιππος, που πάει να φύγει χωρίς να πληρώσει. Ο Χάρος τον πιάνει από τον ώμο. )

ΧΑΡΟΣ: Κατέβαινε, βρε καταραμένε, τον ναύλο!
ΜΕΝΙΠ: Δε πα' να φωνάζεις Χάρε, όσο σ' αρέσει.
Χ: Πλέρωσε ρε σου λέω, για το ταξίδι που 'καμες!
Μ: Δε μπορείς να πάρεις από κάποιον που δεν έχει. *
Χ: Καλά! Υπάρχει κάποιος που να μην έχει έναν οβολό;
Μ: Αν είναι και κάνας άλλος, δε ξέρω. Εγώ πάντως δεν έχω.
Χ: Βρωμιάρη. Θα σε πάω στον Πλούτωνα, αν δε πληρώσεις.
Μ: Κι εγώ θα σου ρίξω μία με το κουπί και θα σου σπάσω το κρανίο.
Χ: Τζάμπα ταξίδεψες δηλαδής;
Μ: Ο Ερμής, που με κουβάλησε 'δω, να σε πλερώσει.
Ε: Θα 'πρεπε να πουληθώ ολάκερος αν ήταν να πλερώνω τους πεθαμένους.
Χ: Δε θα το κουνήσω στιγμή από κοντά σου.
Μ: Αν είν' έτσι, βγάλε όξω τη βάρκα και κάτσε. Μα δεν έχω μία! Τι θα πάρεις;
Χ: Δεν ήξερες ρε, πως έπρεπε να 'χεις το ναύλο;
Μ: Το 'ξερα και λοιπόν; Αφού δεν είχα μία, τι να 'κανα; Να μη πέθαινα;
Χ: Δηλαδή μόνο συ θα καυχιέσαι πως τη πέρασες τζάμπα;
Μ: Ε όχι και τζάμπα ρε μάγκα! Νερά έβγαζα, κουπί τράβηξα και μόνο 'γω απ' όλους, δεν έκλαιγα!
Χ: Αυτά δε περνάνε σε βαρκάρη! Πλέρωσε το ναύλο. Δε μπορεί να γίνει αλλιώς!
Μ: Ε τότε γύρνα με πίσω...
Χ: Ωραία τα λες. Να τις φάω κι από πάνω από τον Αιακό!
Μ: Ε τότε μη μου κολλάς.
Χ: Δείξε μου τι έχεις μες στο σακί;
Μ: Λούπινα. Θες λιγάκι; Κι ένα πρόσφορο.
Χ: Από που μας κουβάλησες βρε Ερμή τούτο το κοπρόσκυλο; Το τι έλεγε στο ταξίδι δε περιγράφεται! Πείραζε και κορόϊδευε όλους τους άλλους κι ήταν ο μόνος που τραγουδούσε ενώ κείνοι θρηνούσανε.
Ε: Δε ξέρεις Χάρε ποιον είχες στη βάρκα; Τον Μένιππο! 'Ανθρωπος τελείως λεύτερος. Τίποτε δεν τονε νοιάζει!

Ο Μένιππος βρίσκει ευκαιρία που ο Χάρος μιλά με τον Ερμή και τη κοπανά...

Χ: Αχ και να σε πιάσω καμιά φορά...

Ακούγετ' η φωνή του Μένιππου από μακριά

Μ: Αν με πιάσεις φίλε μου. Δυο φορές δε μπορείς να με πιάσεις.

*γνωστή φράση που 'μεινε παροιμιώδης:

Ούκ άν λάβοις παρά του μή έχοντος!

Εμείς, ευτυχώς, γυρίζουμε προς τις εκβολές του ποταμού. Δεν ήρθε ακόμη η ώρα μας να ταξιδέψουμε για την Αχερουσία...

Μερικές ακόμη εικόνες του Αχέροντα από το ταξίδι της επιστροφής:

Στο βάθος αχνοφαίνεται πια το "λιμάνι".

Να και ένας ψαράς. Τι ψάρια άραγε να πιάνει στον Αχέροντα;

Να και ένα ψαροκάικο θαλάσσης, ο Θεολόγος. Δεν είναι σαν ζωγραφιά;

Την ώρα που εμείς είχαμε πια φτάσει στο τέρμα, κάποιοι άλλοι άρχιζαν το δικό τους ταξίδι στο ποτάμι. Αχ, και να μας έπαιρναν μαζί τους!!!

_________________

Μην ξεχάσετε να κάνετε κλικ σε όποια φωτογραφία σας αρέσει. Με το κλικ θα τη δείτε σε μεγαλύτερη προβολή!

Ανασκαφές: Μια προσωπική μαρτυρία

Το κείμενο που ακολουθεί αναδημοσιεύεται από ένα άλλο μαθητικό blog:

http://tetartaki.blogspot.com/2009/09/blog-post_16.html

"Με αφορμή την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει η τάξη μας την προσεχή Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου 2009, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα παρακολουθήσουν εκεί οι μαθητές: "Αναπαράσταση μιας ανασκαφής", δημοσιεύεται μια προσωπική μαρτυρία από μια αληθινή ανασκαφή που συνέβη τέτοιες μέρες πριν από ένα χρόνο και μάλιστα κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια μου... σε ένα από τους δρόμους της γειτονιάς μου:

Τάφος του 4ου πΧ αιώνα βρέθηκε χτες στην περιοχή της πλατείας Άνοιξης στη Νέα Σμύρνη. Την ανακάλυψη έκαναν οι εργάτες του φυσικού αερίου σκάβοντας για την τοποθέτηση σωλήνων μεταφοράς του αερίου και συγκεκριμένα επί της οδού Αγίας Σοφίας και ανάμεσα στην οδό Αγάπης και στην Πλατεία Ηρώων Κύπρου.

Σήμερα ομάδα αρχαιολόγων προχώρησε στην ανασκαφή. Αφαιρέθηκε το μαρμάρινο καπάκι του τάφου, αυτό που έσπασε το κομπρεσέρ των εργατών και οδήγησε στον εντοπισμό του τάφου. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις πρόκειται για τάφο της υστεροκλασικής περιόδου και ο σκελετός που βρέθηκε μέσα πιστεύεται ότι ανήκε σε νέα γυναίκα. Τα στοιχεία που οδήγησαν στην άποψη αυτή ήταν αφενός τα ίδια τα οστά και αφετέρου δύο κτερίσματα που εντοπίστηκαν μέσα στα χώματα: Ένα κάτοπτρο και ένας σφόντυλος.

Οι αρχαιολόγοι αφαίρεσαν από τον τάφο με ιδιαίτερη προσοχή το αχλαδοειδές κάτοπτρο, πιθανότατα από χαλκό, καθώς κάτω από τα χώματα φαινόταν να έχει το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα του οξειδωμένου χαλκού.

Με την ίδια προσοχή αφαιρέθηκαν τόσο τα χώματα όσο και ο ίδιος ο σκελετός που ήταν σε άριστη κατάσταση και έκανε τους περαστικούς να απορούν πως έπειτα από τόσους αιώνες σώθηκαν τόσο καλά τα οστά.

Το ύψος του σκελετού εκτιμήθηκε 1,65 περίπου μέτρα και γύρω στα 45 εκατοστά ήταν το άνοιγμα στις ωμοπλάτες. Τα οστά επίσης της λεκάνης ταίριαζαν σε γυναικείο σκελετό.

Η συγκίνηση από το εύρημα ήταν τεράστια σε όλους τους γείτονες και δεκάδες ιστορίες ακούστηκαν... Μια κυρία μεγάλης ηλικίας βουρκωμένη μας έλεγε πως στα νιάτα της είχε περάσει αρχαιολογικό μα δε στάθηκε μπορετό να σπουδάσει. Τώρα, μπροστά στο σκελετό που βρέθηκε στην περιοχή που επί δεκαετίες περπατούσε καθημερινά, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Άλλος ηλικιωμένος κύριος μας έδινε άφθονα ιστορικά στοιχεία της γειτονιάς μας, καθώς στην ιστορία της Νέας Σμύρνης ανάλωσε τη ζωή του όλη και έχει μέχρι στιγμής γράψει 9 βιβλία για την ιστορία αυτή. Μεγάλη και η συγκίνηση της νεολαίας μας. Πρωτάκια του δημοτικού, μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου, όλοι κοίταζαν με ακόρεστο ενδιαφέρον και τραβούσαν συνεχώς φωτογραφίες με τα κινητά.

Ήταν τέτοιο το ενδιαφέρον του συγκεντρωμένου πλήθους που αδιαφορούσαν ακόμη και για τις παρακλήσεις της δημοτικής αστυνομίας να απομακρυνθούν από το οδόστρωμα μη γίνει κανένα ατύχημα και χρειαστεί να ανοίξουμε και άλλον τάφο... Ξυστά πέρναγαν τα λεωφορεία και τα φορτηγά μα εμείς εκεί με τα μάτια καρφωμένα στον τάφο. Πού να το φανταστούμε πως στα σπλάχνα της πόλης μας κρυβόταν επί τόσα χρόνια ένα τέτοιο εύρημα;

Οι αρχαιολόγοι εκτίμησαν πως δεν επρόκειτο για κάποιο σπουδαίο πρόσωπο αφού μόνο δυο ταπεινά κτερίσματα βρέθηκαν αλλά και ο ίδιος ο τάφος ήταν ιδιαίτερα απλός. Όμως η άριστη κατάσταση του σκελετού τους έκανε να μιλούν για σημαντικό εύρημα και έγινε η πρόταση στο Δήμαρχο να μείνει εκεί ο τάφος και να τοποθετηθεί διαφανές κάλυμμα ώστε τόσο οι κάτοικοι της Νέας Σμύρνης όσο και οι επισκέπτες της να τον θαυμάζουν και να μαθαίνουν από πρώτο χέρι την ιστορία της.

Δε χρειάζεται να προσθέσω την τεράστια ικανοποίηση και χαρά όλων μας για τη σημαντική αυτή ανακάλυψη. Επί ώρες μείναμε εκεί να δούμε και να καταγράψουμε το τόσο σπουδαίο γεγονός, χωρίς να λογαριάζουμε ταλαιπωρία και κούραση.

Από τα δεκάδες παιδιά που πέρασαν και θαύμασαν τον αρχαίο τάφο, συγκράτησα ως ιδιαίτερα συγκινητική την περίπτωση του 15χρονου Κόνραντ. Ένα Πολωνόπουλο που ζει με τους γονείς του στην Ελλάδα και που δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του για όσα η τύχη του επεφύλασσε να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς. Ήταν εκείνος που έτρεξε σαν πουλάκι να φέρει από το παρακείμενο σούπερ μάρκετ χαρτοκιβώτια για να τοποθετηθεί ο σκελετός.

Όπως μας ενημέρωσαν τα ευρήματα πρόκειται να μεταφερθούν για πιο έγκυρες επιστημονικές εκτιμήσεις και εργαστηριακούς ελέγχους, στο Μουσείο Βραυρώνας. Ως τότε η ωραία κοιμωμένη επί 2.400 χρόνια για όλους εμάς θα είναι η Σοφούλα μας λόγω και του δρόμου που βρέθηκε ο τάφος της. Η Σοφούλα της Νέας Σμύρνης. Και δεν μπορούμε να μη στενοχωριόμαστε που μας την πήραν για το μουσείο... Καλό ταξίδι, κοπελιά. Να ξέρεις πως από τώρα και στο εξής θα κατοικείς για πάντα στις καρδιές μας. Θα είσαι το καμάρι μας και θα φροντίζουμε την ιστορία σου να τη μαθαίνουν όλα τα παιδόπουλα της πόλης, με αρχή βεβαίως το κοντινότερο σχολικό συγκρότημα του 2ου και 11ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Σμύρνης.

Α, δεν μπορείτε να φανταστείτε την αίσθηση... Πλημμύρα συναισθημάτων και έξαρση της φαντασίας. Ποια να ήταν άραγε; Πως πέρασε τη σύντομη ζωή της; Όλοι ρωτούσαν με αγωνία τους αρχαιολόγους να μάθουν και κάτι ακόμη. Και κάποια στιγμή τους έβαλαν και τις φωνές... Γιατί το καπάκι του τάφου στεκόταν παραμελημένο στην άκρη και μάλιστα του είχαν φορτώσει επάνω και πράγματα!!! Λίγο σεβασμό βρε παιδιά, ακούστηκε από το πλήθος το παράπονο προς τους κατάκοπους αρχαιολόγους, όταν κάποιος απρόσεχτος πάτησε πάνω στο μαρμάρινο κειμήλιο... Είναι η ιστορία μας αυτό. Μην το πατάτε!

Έμειναν κι αυτοί να μας κοιτάνε. Γιατί τόση ώρα ήταν μέσα στον τάφο και μάζευαν κοκαλάκι κοκαλάκι και τώρα που όλα ήταν πια στα χαρτοκούτια βρέθηκαν και ένοχοι που πάτησαν λίγο και το καπάκι. Μα έτσι είναι. Άλλο η ανάγκη να συλλέξουν τα οστά και άλλο να βάζουν το πόδι πάνω στο μάρμαρο που σκέπαζε την κόρη στον αιώνιο ύπνο της.

Τελικά ετούτος ο λαός εκεί που σε απογοητεύει, έρχεται ένα τυχαίο γεγονός και σε κάνει να νιώθεις περήφανος που ανήκεις σ' αυτόν. Όχι, η δάφνη δεν κατεμαράνθη ακόμη στον τόπο ολωσδιόλου. "Σοφούλα" μας σε ευχαριστούμε από καρδιάς που φανερώθηκες και μαζί φανέρωσες και τόσο πρωτόγνωρα συναισθήματα στις ψυχές μας. Ναι, Σοφία είναι το όνομα που σου ταιριάζει και ας μην έλεγαν καμιά κοπέλα της εποχής σου με το όνομα αυτό. Μια αρχαία Σοφία που σήμερα μας μύρωσε και μας ανέβασε σε άλλη διάσταση. Μια Σοφία που ίσως τη δείτε το βράδυ και στα κανάλια, αν βέβαια βρει χώρο ανάμεσα στην περιρρέουσα βλακεία της δικής μας εποχής.

______________

• Στην πρώτη φωτογραφία διακρίνεται στη μέση και πάνω το κάτοπτρο της νεαρής κοπέλας και ανάμεσα στα οστά της κνήμης της το σφοντύλι. Κάντε κλικ στη φωτογραφία για να τη δείτε σε μεγέθυνση.

Μερικές ακόμη φωτογραφίες από την ανασκαφή:

Να σημειωθεί ότι την επόμενη μέρα βρέθηκε και άλλος αρχαίος τάφος, δίπλα στον πρώτο, με ένα ακόμη κορίτσι... Έτσι αποφασίστηκε ευρύτερη ανασκαφή της περιοχής η οποία ολοκληρώθηκε μήνες αργότερα φέρνοντας στο φως εφτά συνολικά τάφους."