ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ...


ΑΚΟΥΣΑΤΕ! ΑΚΟΥΣΑΤΕ!

Αυτό το ιστολόγιο έχει ολοκληρώσει το ρόλο του και δεν είναι σε λειτουργία...

Το παιδί και η αλεπού. Η ταινία που θα δούμε την Παρασκευή...

Τρεις διαφορετικές ταινίες θα παρακολουθήσει το σχολείο μας την Παρασκευή, στον κινηματογράφο που θα επισκεφθούμε στα Ιωάννινα.

Για τα παιδιά της Τρίτης και Τετάρτης τάξης οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας επέλεξαν την ταινία "Το παιδί και η αλεπού".


Παραθέτουμε δύο κριτικές για την ταινία από την εφημερίδα Καθημερινή:

Το Παιδί και η Αλεπού

Δύο απόψεις για μια ταινία

Tου Λικ Ζακέ

Κατά βάθος... φίλη

Tου Παναγιώτη Παναγόπουλου

Tην ικανότητά του να γυρίζει ενδιαφέρουσες ιστορίες με θέμα τα πλάσματα της Φύσης επιβεβαιώνει ο Γάλλος Λικ Ζακέ, δημιουργός ενός από τα πιο επιτυχημένα ντοκιμαντέρ των τελευταίων ετών. Το Ταξίδι του Αυτοκράτορα έγινε αγαπημένη ταινία για χιλιάδες οικογένειες και ξανάφερε τους πιγκουίνους στα παιδικά δωμάτια. Το Παιδί και η Αλεπού είναι η πρώτη προσπάθεια του ντοκιμαντερίστα Ζακέ στη μυθοπλασία. Αξιοποιώντας όμως και πάλι τα πλάσματα και το φυσικό περιβάλλον, το αποτέλεσμα τον δικαιώνει.

Η ταινία είναι η ιστορία της απροσδόκητης φιλίας ανάμεσα σ' ένα μικρό κοριτσάκι σε μια γαλλική επαρχία και σε μια αλεπού και ξετυλίγεται σαν ένα παραμύθι. Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι το κορίτσι είναι μια μικρή κοκκινομάλλα, όπως και η αλεπού, που τριγυρίζει στο δάσος σαν μια σύγχρονη Κοκκινοσκουφίτσα. Περπατώντας κάθε μέρα για να πάει στο σχολείο, το μικρό κορίτσι θα συναντήσει την αλεπού. Η περιέργεια θα οδηγήσει στην προσοχή, η προσοχή στη συνήθεια και η επιφύλαξη θα δώσει τη θέση της στη φιλία. Ο Ζακέ ακολουθεί την παράδοση που έχει χαράξει βαθιά ο Ζαν Ζακ Ανό με την Αρκούδα, αλλά και τα Δύο Αδέλφια, ταινία που παρακολουθούσε δύο τιγράκια, και επιτυγχάνει. Το Παιδί και η Αλεπού έχει όλη την τρυφερότητα που περιμένει κανείς από μια παραμυθένια ιστορία φιλίας ανάμεσα σε ένα παιδί κι ένα άγριο ζώο, την ένταση που μπορεί να φέρνει η ζωή στη Φύση (με αρκετές σκηνές αγωνίας), αλλά και εξαιρετική κινηματογράφηση. Διαθέτει τη σχολαστικότητα ενός ντοκιμαντερίστα και τη ματιά ενός μυθοπλάστη, με ένα μήνυμα σεβασμού και αγάπης προς τη Φύση και τη ζωή της.

(6 στα 10) Τρυφερή, καλογυρισμένη ιστορία φιλίας ανάμεσα σε ένα κορίτσι και μια αλεπού.

Η Φύση και το συρματόπλεγμα

Tου Δημήτρη Μπούρα

Tο Παιδί και η Αλεπού κυλάει σαν παραμύθι χάρη στη σκηνοθεσία του Γάλλου Λικ Ζακέ. Ενα παραμύθι, βασισμένο σε μνήμες της παιδικής του ηλικίας, όπως λέει ο ίδιος, το οποίο κλιμακώνεται σαν ένα παιχνίδι γοητείας, κατάκτησης και εξουσίας ανάμεσα σε ένα παιδί κι ένα άγριο ζώο. Μόνο που η Φύση δεν είναι ζωολογικός κήπος ούτε τα ζώα συμπεριφέρονται όπως ο άνθρωπος…

Ο Ζακέ (o σκηνοθέτης του εξαιρετικού και εμπορικά επιτυχημένου ντοκιμαντέρ Το Ταξίδι του Αυτοκράτορα) έφτιαξε μια ταινία χάρμα οφθαλμών παρακολουθώντας την περιπέτεια μιας μικρής Γαλλιδούλας που ζει με τους γονείς της σε ένα σπίτι στην εξοχή δίπλα σε ένα μεγάλο δάσος. Το παιδί γοητεύεται από μια αλεπού και αρχίζει να σκαρφίζεται απίθανα πράγματα για να πλησιάσει το άγριο ζώο και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Οι εποχές αλλάζουν και η μικρή μπαινοβγαίνει στο δάσος ζώντας μια περιπέτεια σαν μια Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Το θαύμα εδώ είναι ο κόσμος που απλώνεται δίπλα μας. Ενας άγριος κόσμος που σκοτώνει μονάχα για να τραφεί διατηρώντας την ισορροπία στο οικοσύστημά του. Το ζώο αποδέχεται το παιδί στον ζωτικό του χώρο, έχοντας όμως πλήρη αίσθηση της ελευθερίας του γιατί υπακούει μόνο στο ένστικτό του. Η ανατροπή αυτής της σχέσης θα αποβεί μοιραία και για τους δύο.

Το Παιδί και η Αλεπού βρίσκεται στον αντίποδα χολιγουντιανών ταινιών, όπως η «Μαδαγασκάρη», που βλέπουν τη Φύση πίσω από ένα συρματόπλεγμα. Είναι δε ό,τι πρέπει για τα παιδιά.

Να σημειώσουμε ότι εμείς θα παρακολουθήσουμε την ταινία μεταγλωττισμένη ώστε να αποφύγουμε τους υπότιτλους και να χαρούν πιο άνετα οι μικροί θεατές το έργο.



Δείτε στα βίντεο που ακολουθούν χαρακτηριστικές σκηνές από την ταινία:

Οι πληροφορίες μας λένε πως η ταινία αυτή αρέσει ιδιαίτερα σε όσα παιδιά την παρακολούθησαν. Ας ελπίσουμε πως θα αρέσει και στα δικά μας...




Χορεύοντας με τον Εγκέλαδο

Ο Εγκέλαδος θυμήθηκε σήμερα τη Θεσπρωτία.

Η ώρα ήταν περίπου εννιά το βράδυ όταν νιώσαμε τη σεισμική δόνηση.

Λίγο αργότερα μαθαίναμε πως ήταν λίγο μικρότερος από 5 ρίχτερ.





Το επίκεντρο κοντά στην Παραμυθιά. Γι' αυτό κι έγινε έντονα αισθητός και στην Ηγουμενίτσα.

Καλό θα είναι με την ευκαιρία της σεισμικής δόνησης πως το μόνο που δε χρειαζόμαστε όταν η γη χορεύει στο ρυθμό του Εγκέλαδου, είναι ο φόβος και ο πανικός.

Αντίθετα πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι ακόμη και για ισχυρούς σεισμούς. Η χώρα μας είναι χώρα σεισμογενής. Γι' αυτό και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς.

Κι ένα πρώτο βήμα για σας τα παιδιά είναι η επίσκεψη στις ειδικές σελίδες του ΟΑΣΠ:

http://kids.oasp.gr/kids_main/kids.html

Εκεί θα μάθετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους σεισμούς. Και μάλιστα παίζοντας.

Και θα σας δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσετε, παίζοντας πάντα, τις γνώσεις σας για τους σεισμούς!


Οι Αστέρια στα Γιάννενα...

Οι Αστέρια απόψε στα Γιάννενα.

Έδωσαν, διαβάσαμε, συναυλία. Τι κρίμα να μην είμαστε εκεί. Τι κρίμα που το μάθαμε μόλις τώρα.

Ποιοι είναι όμως οι Αστέρια;

Πρώτα πρώτα είναι φίλοι παλιοί και καλοί. Γνωστοί μας από άλλες συναυλίες που έχουν δώσει στον τόπο μας αλλά και από συναυλίες στο δικό τους τόπο. Πού;

Μα στη Γκρέτσια Σαλεντίνα, στη Μεγάλη Ελλάδα, δηλαδή στην Κάτω Ιταλία!

Οι Αστέρια είναι ένα γκρεκάνικο μουσικό συγκρότημα. Και τραγουδούν τραγούδια γκρεκάνικα. Τραγουδούν αλλά και χορεύουν, γιατί η μουσική των Αστέρια είναι μουσική χαρούμενη και χορευτική.

Μια μικρή γεύση από Αστέρια μπορείτε να πάρετε στο βίντεο που ακολουθεί:

Και η είδηση που καθυστερημένα δυστυχώς διαβάσαμε:

http://thesprotia-news.blogspot.com/2010/10/blog-post_14.html


Η Κάτω Ιταλία στη Ζωσιμαία Ακαδημία

Το ίδρυμα Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή παρουσιάζει αυτή την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου, το συγκρότημα Asteria, στην αίθουσα Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία.

Η συναυλία που θα ξεκινήσει στις 20.30 έρχεται κατευθείαν από την Κάτω Ιταλία και τη ζώσα μουσική παράδοση των με ελληνική προέλευση χωρών και τραγουδιών. Το συγκρότημα Asteria Griko-Pizzica-Salento, είναι κάτι περισσότερο από μια μουσική μπάντα. Είναι και πολιτιστικός σύλλογος που στοχεύει στη διατήρηση και διάσωση των παραδόσεων των ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας.

Οι Asteria είναι ένα από τα σημαντικότερα γκρεκάνικα συγκροτήματα και μαζί τους, το ίδρυμα Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή συνεχίζει την παράδοση συναυλιών που ξεκίνησε πριν από 1,5 χρόνο περίπου, όταν στην ίδια αίθουσα έφερε τους Tamburellisti di Torepanduli.

Από την ίδια πηγή και η αφίσα που δημοσιεύουμε:



Ακούστε με την ευκαιρία και ένα ακόμη γκρεκάνικο τραγούδι:

Είναι ένα από πλέον αγαπημένα τραγούδια στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας, το περίφημο "Καληνύφτα", όπως λένε οι Γκρεκάνοι την καληνύχτα.

Διαβάστε και τα λόγια του τραγουδιού, ίσως έτσι μπορέσετε να βρείτε και άλλες ομοιότητες της γκρεκάνικης γλώσσας με τη δική μας:


Τραγούδι αγάπης('ματινάτα')

από τα πιό αγαπητά στις ελληνόφωνες κοινότητες του Σαλέντο.

Καληνύφτα

Τί έν γκλυτσέα τούτη νύφτα τ'εν ώρια
ιβώ έ πλώνω πεντσέοντα σέ σένα
εις τή φενέστρα ά τήν αγάπη μου
τής καρδιάς μου σού νοίφτω τήν πένα.

Ιβώ έ πλώνω πενσέοντα σέ σένα
τσέ γιά σένα ψυχή μου αγαπώ
μά πού πάω πού σύρνω πού στέω
εις τήν καρδιά μου πάντα σένα βαστώ.

Καί σού μάι μ'αγάπησε ώρια μου
έ σού πόνησε μάι άσσε μένα
είττα χείλη σου έν άνοιτσε μάι
πεί τά λόγια τσ'αγάπης βλοημένα.

Κείττ'αμμάι σου,άτσε μάγο γκλυτσέο
έν ανοίτσε μάι γιά μένα φτεχό
μά πού πάω,πού σύρνω ,πού στέω
εις τήν καρδιάν μου πάντα σένα βαστώ.

Από τόν δίσκο Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.

Και την καλημέρα; Πώς άραγε λένε την καλημέρα οι Γκρεκάνοι; Αυτήν τη λένε "καλημέρα" όπως κι εμείς και μάλιστα "Καλημέρα" λέγεται και ένα από τα χωριά της Γκρέτσια Σαλεντίνα!

Παιδιά, μην ξεχνάτε ότι πρέπει κι εσείς να βρείτε πληροφορίες για τη Γκρέτσια Σαλεντίνα και να τις φέρετε στο σχολείο τη Δευτέρα. Μπορείτε ακόμη να τις "ανεβάσετε" στο φόρουμ.

Το άρθρο αυτό σας έδωσε ήδη μια ιδέα τι μπορείτε να αναζητήσετε...

Μας ενδιαφέρουν όλα όσα θα μας κάνουν να γνωρίσουμε καλύτερα την απέναντι ακτή του Ιονίου. Και να γνωρίσουμε τους ελληνόφωνους κατοίκους της Κάτω Ιταλίας. Πού ξέρετε; Ίσως κάποια στιγμή καταφέρουμε να τους γνωρίσουμε και από κοντά!

Εκείνοι πάντως είναι πολύ πρόθυμοι για τέτοιες γνωριμίες. Γιατί ποτέ δεν ξέχασαν ότι είναι Έλληνες και στην καρδιά τους ακόμη καίει το ιερό πυρ της Ελλάδας!

Το ωραιότερο τραγούδι για την 28η Οκτωβρίου

Αμέτρητα τα τραγούδια που γράφτηκαν για την 28η Οκτωβρίου και για το έπος του Σαράντα. Το ένα καλύτερο από τ' άλλο.
Ιδιαίτερη αξία ανάμεσά τους έχουν σίγουρα τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο, της τραγουδίστριας της νίκης όπως την είπαν, διότι με τα τραγούδια της ξεσήκωνε τους φαντάρους μας και έδινε κουράγιο σε όλο τον ελληνικό λαό. Ήδη μάλιστα ανεβάσαμε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα με τα τραγούδια αυτά.
Για την 28η Οκτωβρίου όμως έχουν τραγουδήσει και μεγάλοι σύγχρονοι τραγουδιστές της χώρας μας. Ανάμεσά τους και η Μαρινέλλα, μια από τις σημαντικότερες φωνές της Ελλάδας. Κι από τα δικά της χείλη έχει ακουστεί το τραγούδι που χωρίς να θέλω να αδικήσω κανένα άλλο θεωρώ το ωραιότερο τραγούδι για τον πόλεμο του Σαράντα. Ο μελαχρινός Ναπολιτάνος...
Η Νάπολι είναι πόλη της Ιταλίας. Napoli γράφεται το όνομά της στα ιταλικά. Χτίστηκε όμως από Έλληνες!
Όπως διδαχτήκαμε πρόσφατα στο μάθημα της Ιστορίας, οι κάτοικοι της Ελλάδας πριν από 3.000 χρόνια περίπου ίδρυσαν πολλές αποικίες στην περιοχή της Κάτω Ιταλίας. Τόσες πολλές που η περιοχή αυτή να λάβει το όνομα Μεγάλη Ελλάδα. Μία από τις αποικίες των Ελλήνων ήταν και η πόλη Παρθενόπη, που λέγεται ότι ιδρύθηκε από κατοίκους της Κύμης, πόλης της Εύβοιας, γύρω στον 9ο ή 8ο αιώνα π.Χ. Η Παρθενόπη αργότερα, τον 5ο αιώνα π.Χ., ονομάστηκε Παλαιόπολις (δηλαδή παλιά πόλη) γιατί σε κοντινή απόσταση χτίστηκε η νέα πόλη, η Νεάπολις! Αυτή η πόλη σήμερα λέγεται Νάπολι, διατηρώντας ουσιαστικά το αρχαίο της όνομα, το ελληνικό.
Η Νάπολι είναι μια πανέμορφη πόλη, χτισμένη όπως όλες οι αποικίες των Ελλήνων, δίπλα στη θάλασσα. Αποτελεί μάλιστα σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ιταλίας.


Το ιδιαίτερο γνώρισμα της πόλης είναι ένα ηφαίστειο, ο Βεζούβιος, που διακρίνεται στο βάθος της φωτογραφίας. Ο Βεζούβιος είναι ένα ενεργό ηφαίστειο και λίγα χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, το 79 μ.Χ., σημείωσε μια τρομερή έκρηξη και κατέστρεψε με τη λάβα του τρεις μεγάλες πόλεις που ήταν χτισμένες στους πρόποδές του, την Πομπηία, το Ηράκλειο και τη Σταβία. Η Νάπολι γλίτωσε από εκείνη τη φοβερή καταστροφή. Η καταστροφή ήρθε για τη Νάπολι πολλούς αιώνες αργότερα. Και δεν έφταιγε ο Βεζούβιος αλλά οι άνθρωποι και συγκεκριμένα ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο ίδιος πόλεμος για τον οποίο κι εμείς εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου.
Η Νάπολι τότε ισοπεδώθηκε. Σύντομα όμως ξαναχτίστηκε και είναι σήμερα μια πυκνοκατοικημένη σύγχρονη πόλη, όπως βλέπουμε και στη φωτογραφία.
Το τραγούδι λοιπόν της Μαρινέλας μιλάει για έναν κάτοικο αυτής της πόλης, έναν Ναπολιτάνο. Έναν μελαχρινό Ναπολιτάνο...
Οι Ιταλοί, μεσογειακός λαός και αυτοί, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους Έλληνες. Μάλιστα και οι δύο λαοί λένε μια παροιμία για να δηλώσουν τη μεγάλη τους ομοιότητα:
Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα. Σημαίνει: Ίδια φάτσα (πρόσωπο), ίδια φυλή.
Ίδια φυλή βέβαια δεν είμαστε. Οι Ιταλοί είναι απόγονοι των Ρωμαίων κι εμείς των αρχαίων Ελλήνων. Αλλά με τόσες μετακινήσεις πληθυσμών ανάμεσα στις δύο χώρες, ποιος μπορεί με βεβαιότητα να ισχυριστεί πως δεν τρέχει στις φλέβες του αίμα και από τις δύο φυλές; Και ειδικά οι κάτοικοι της Κάτω Ιταλίας, της Μεγάλης Ελλάδας...
Ο Ναπολιτάνος λοιπόν της Μαρινέλας, ένας νέος στρατιώτης από τη Νάπολη, που ο πόλεμος τον έστειλε να πολεμήσει τους Έλληνες, είναι Ιταλός αλλά δεν αποκλείεται να έχει καταγωγή ελληνική! Αν μη τι άλλο, κατάγεται από μια πόλη με ελληνικό όνομα.
Ο πόλεμος δεν καταλαβαίνει τίποτε απ' αυτά. Βάζει τους ανθρώπους να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Και μάλιστα νέους ανθρώπους. Στερώντας τους το δικαίωμα να ζήσουν όμορφα τη ζωή τους.
Δεν έχει μάλιστα σημασία αν ο μελαχρινός Ναπολιτάνος της Μαρινέλας έχει ελληνικό αίμα ή κατοικεί σε πόλη που έχτισαν οι παππούδες μας οι Έλληνες. Φτάνει που είναι ένα νέο παιδί κι αντί να ζήσει και να δημιουργήσει τον στέλνουν στον πόλεμο.
Σύμφωνα με τους στίχους του τραγουδιού ο Ναπολιτάνος μας ήταν πριν από τον πόλεμο μπαρμπέρης στη Νάπολι, δηλαδή κουρέας. Κι έπειτα ντύθηκε τη στολή του φαντάρου και πέρασε τη μεγάλη θάλασσα. Την Αδριατική. Και το πέλαγος που χωρίζει την Ιταλία από την Ελλάδα, το Ιόνιο πέλαγος. Το ίδιο πέλαγος που βρέχει και τη δική μας πόλη, την Ηγουμενίτσα.
Άφησε πίσω μάνα, πατέρα, αδέλφια. Ίσως και κάποιο κορίτσι που τον περίμενε να παντρευτούν. Να κάνουν οικογένεια...
Άφησε τους φίλους, το σπίτι του, όλα όσα αγαπούσε. Και έφτασε στο μέτωπο. Κρατώντας στο χέρι όπλο. Κι έτοιμος να σκοτώσει.
Απέναντι οι Έλληνες. Ο ελληνικός στρατός. Με τα όπλα κι αυτός. Έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα του από τους εισβολείς. Τις μανάδες, τους πατεράδες, τα αδέλφια. Τους φίλους και τους συγγενείς. Τα σπίτια και τον τόπο...
Ανάμεσά τους και πολλοί από τους παππούδες μας. Νέα παιδιά τότε. Ένα από αυτά και ο Πάνος. Ένας ψαράς από το Αιτωλικό. Έχει αφήσει τη βάρκα του, έχει αφήσει τα δίχτυα. Και βρίσκεται στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου.
Οι τρικυμίες της θάλασσας και τα άγρια μποφόρια της φαίνονται τώρα παιγνιδάκι. Εδώ το κρύο δεν αστειεύεται. Τα πόδια βουλιάζουν ως το γόνατο στο χιόνι. Λιγοστά τα ρούχα, ελάχιστα τα τρόφιμα. Και τα όπλα λίγα κι αυτά. Και παλιά. Πάμπτωχη και τότε η πατρίδα μας. Πιο φτωχή κι από σήμερα.
Η Ιταλία χώρα πλούσια, και τότε και τώρα. Με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό από το δικό μας. Και ο στρατός της εξοπλισμένος με τα πιο σύγχρονα όπλα της εποχής.
Οι Έλληνες έχουν όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Πολεμούν "υπέρ βωμών και εστιών". Δηλαδή για να σώσουν την πατρίδα τους. Τις εστίες, δηλαδή τα σπίτια τους, και τους "βωμούς", που συμβολίζουν τα ιερά κάθε λαού. Αυτούς τους βωμούς που άλλοτε οι άποικοι, φεύγοντας για τις νέες τους πατρίδες, κρατούσαν μαζί τους φυλαχτό το ιερό τους πυρ. Για να ανάψουν τους καινούριους βωμούς, στην αποικία.
Και ήταν αυτό το πυρ, η φωτιά δηλαδή, ο δεσμός αγάπης με την πατρίδα, με τη μητρόπολη. Κι ασέβεια μεγάλη θεωρούσαν να εμπλακεί σε πόλεμο η αποικία με τη μητρόπολη ή και το αντίθετο.
Τώρα, οι αρχαίοι βωμοί πάνε αιώνες που έσβησαν. Και οι δάδες με το ιερό πυρ ούτε που καπνίζουν πια. Τώρα καπνίζουν τα κανόνια. Και σπέρνουν πυρωμένα βλήματα. Και τα τουφέκια. Και στέλνουν σφαίρες καυτές...
Εκεί συναντιούνται τα δύο παιδιά. Ο Ιταλός και ο Έλληνας. Και χιλιάδες άλλα νέα παιδιά. Στην κόλαση του πολέμου.
Οι Ιταλοί είναι λαός που αγαπάει πολύ τη μουσική. Τώρα όμως κανένας τους δεν τραγουδάει. Τραγουδάνε τα μυδράλια, τραγουδάνε οι όλμοι. Τραγουδάνε οι βόμβες των αεροπλάνων. Και το τραγούδι τους λέγεται θάνατος.
Οι Ιταλοί αγαπάνε πολύ και τα μακαρόνια. Είναι το εθνικό τους φαγητό. Έστω και αν το όνομά τους είναι ελληνικό... αρχαίο ελληνικό μάλιστα.
Οι Έλληνες ξέρουν την αδυναμία των Ιταλών στα μακαρόνια. Και τώρα, στις μαύρες ώρες του πολέμου, έτσι τους αποκαλούν. Μακαρονάδες! Και γελάνε. Το έχουν αυτό οι Έλληνες. Να γελάνε μπροστά στον κίνδυνο. Ακόμη και του θανάτου. "Με το χαμόγελο στα χείλη πάνε οι φαντάροι μας μπροστά. Και κάνουν τους Ιταλούς ρεζίλι!" όπως τραγούδησε η μεγάλη Σοφία Βέμπο.
Τη στιγμή όμως που ο μελαχρινός Ναπολιτάνος συναντήθηκε με τον Πάνο, τον ψαρά από το Αιτωλικό, την τραγούδησε η Μαρινέλλα. Και ήρθε η ώρα να ακούσουμε το τραγούδι. Χωρίς άλλα σχόλια. Και με το ρεφραίν να πυροβολεί το νου και την καρδιά μας...
Μελαχρινέ Ναπολιτάνο
ο πόλεμος είναι φριχτός
εσύ μαχαίρωσες τον Πάνο
μετά σε σκότωσε κι αυτός

Τώρα κοιμάστε αγκαλιασμένοι
όπως το θέλησε ο θεός
να 'ναι οι λαοί αδελφωμένοι
Μαύροι , λευκοί , ένας λαός


Εσύ στη Νάπολη μπαρμπέρης
κι αυτός ψαράς στο Αιτωλικό
να μάθεις δεν θα καταφέρεις
πώς φτάσατε στο φονικό

Τώρα κοιμάστε αγκαλιασμένοι
όπως το θέλησε ο θεός
να 'ναι οι λαοί αδελφωμένοι
Μαύροι , λευκοί , ένας λαός

1940: Τα τραγούδια της νίκης - τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο



Τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο


της τραγουδίστριας της νίκης




ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Μ. Τραϊφόρος)



Μες τους δρόμους τριγυρνάνε,

οι μανάδες και ζητάνε ν' αντικρίσουνε

τα παιδιά τους π' ορκιστήκαν,

στο σταθμό σαν χωριστήκαν να γυρίσουνε.

Μα για κείνους πού 'χουν φύγει

και η δόξα τους τυλίγει,

ας χαιρόμαστε και καμιά ποτέ ας μην κλάψει

κάθε πόνο της ας κλάψει κι ας ευχόμαστε.

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,

που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά.

Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά,

προσευχόμαστε όλες, νά 'ρθετε ξανά.

Λέω σ' όσες ξαγρυπνάνε

και για κάποιον ξενυχτάνε και στενάζουνε,

πως η πίκρα κι η τρεμούλα

σε μια γνήσια Ελληνοπούλα δεν ταιριάζουνε.

Ελληνίδες του Ζαλόγγου

και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες,

όσο κι αν πικρά πονούμε,

υπερήφανα ας πούμε σα Σουλιώτισσες.

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,

που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά.

Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά,

προσευχόμαστε όλες, νά 'ρθετε ξανά.

Mε της Νίκης τα φτερά,

σας προσμένουμε παιδιά.



Στο πόλεμο βγαίν' ο Ιταλός



Στο πόλεμο βγαίνει ο Ιταλός

κι ου τσουλιάς του λέει

έβγα Μουσουλίν

έριμη του φουστάν του κουρουμπλί

γιατί δε βγαίνεις καταδώ

κι έχω μια όρεξ' ορέ να σε ιδώ

Κι κεί σιαπάν, σιαπάν στη Κορυτσά

Λεν τα παιδιά μας ούλα έλα παραδώ

ουρέ για να σ'ιδώ και γω,

γιατί δε βγαίνεις να σ'ιδώ,

ουρέ γιατί μας κάνεις το λαγό;

Καίει ου ήλιος καίει, καίει μανάραμ καίει

και αυτοί μιλάν για χιόνια λάσπες και βροχές

ε'ρι λάσπες και βροχές

Το πόλεμο τι, μωρ τι, τι τουν ήθελεις

και σε περιγελούνει οι άντρες σα σε δούνε

παράτα τη, μωρ τηνπαλληκαριά

τα τάγκς, και τα κανόνια, δεν είναι, μακαρόνια

Πού 'σε ουρέ Μπενίτου κρυμμένους στη σπηλιά

ουρέ κατέβα παρακάτου, φουβάμαι τουν τσουλιά

έρι φουβάμαι τουν τσουλιά



ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ



Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του

και τη σκούφια την ψηλή του

μ' όλα τα φτερά. (2)

Και μια νύχτα με φεγγάρι

την Ελλάδα πάει να πάρει βρε το φουκαρά. (2)

Ωχ! Τον τσολιά μας το λεβέντη

βρίσκει στα βουνά..

και ταράζουν τον αφέντη το μακαρονά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,

με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω;

Ξεκινάει την άλλη μέρα

μα και πάλι ακούει: "Αέρα!"

από τον τσολιά. (2)

Δρόμο παίρνει και δρομάκι

και πηδάει το ποταμάκι

ξέρει τη δουλειά. (2)

Ωχ! Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι

από τον τσολιά

κι όλο στρατηγούς αλλάζει

για να βρει δουλειά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο

και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.

Στέλνει ο νέος Ναπολέων

μεραρχίες πειναλέων

στο βουνό ψηλά, (2)

για να βρουν το διάβολο τους

κι ο στρατός μας αιχμαλώτους

τσούρμο κουβαλά. (2)

Ωχ! Και οι "κένταυροι" οι καημένοι

βρε τι τρομερό,

νηστικοί, ξελιγωμένοι, πέφτουν στο νερό.

Αχ, Γκράτσι, να μη σε δω Γράτσι,

γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.

Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους

κι από μας κι απ' τους συμμάχους

τρώνε την κλωτσιά. (2)

Και χωρίς πολλές κουβέντες

μπήκαν έλληνες λεβέντες,

μες στην Κορυτσά. (2)

Ωχ! Μέσα στ' Αργυρόκαστρο

εμπήκε το χακί

και σημαία κυματίζει

τώρα ελληνική.

Αχ, Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,

γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.

Και πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά

κι η Ρώμη περιμένει κι εκείνη τη σειρά.



ΚΟΡΟΪΔΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ



Με το χαμόγελο στα χείλη

παν οι φαντάροι μας μπροστά

και γίναν οι Ιταλοί ρεζίλι,

γιατί η καρδιά τους δε βαστά.

Βρέχει. Και κάτω από την τέντα

δεν κάνουν βήμα προς τα μπρος

και λένε στ' ανακοινωθέντα:

"Φταίει ο κακός μας ο καιρός..."

Επωδός:

Κορόιδο Μουσολίνι

κανένας δε θα μείνει,

εσύ και η γελοία

η φασιστική Ιταλία

τρέμετε όλοι το χακί.

Δεν έχεις διόλου μπέσα

κι όταν θα μπούμε μέσα,

ακόμα και στη Ρώμη

γαλανόλευκη θα υψώσουμε

σημαία ελληνική.





Powered by eSnips.com

Φωτογραφίες από τον πόλεμο του '40

28 Οκτωβρίου 1940. Γενική Επιστράτευση.


Ξεκινάνε με χαμόγελο και ψηλά το κεφάλι. Σαν Έλληνες. Και απόφαση ή να νικήσουν ή να πεθάνουν. Κι ο ποιητής ενθουσιασμένος θα φωνάξει:
"Μεθύστε με τ' αθάνατο κρασί του '21!"

Στο μέτωπο έχουν κιόλας αρχίσει οι μάχες. Οι φαντάροι μας με την ιαχή "Αέραααααα" ορμούν ενάντια στον εχθρό.



Η τραγουδίστρια της νίκης, η Σοφία Βέμπο, δίνει τη δική της μάχη στα μετόπισθεν για να κρατήσει ακμαίο το ηθικό και των στρατιωτών και του άμαχου πληθυσμού.

Ατέλειωτες πορείες επάνω στα βουνά της Ηπείρου. Και ο χειμώνας έχει κιόλας αρχίσει.


Ο εξοπλισμός του στρατού μας πενιχρός. Με γαϊδουράκια και μουλάρια αγωνίζονται να μεταφέρουν τα πολεμοφόδια. Αλλά δε φτάνουν. Και τότε αναλαμβάνουν το τιτάνιο έργο οι γυναίκες της Πίνδου.


Πολλές φορές τελείως νηστικοί, περπατούν μέσα σε χιόνι που τους φτάνει μέχρι τα γόνατα. Παγώνουν τα πόδια μα καίνε οι καρδιές. Δε φτάνει αυτή η φωτιά να ζεστάνει τα κρυσταλλιασμένα πόδια. Και πολλοί ακρωτηριάζονται από γάγγραινα.


Τίποτα όμως δεν μπορεί να ακρωτηριάσει την ψυχή του Έλληνα. Και δε χάνει ευκαιρία να το ρίχνει στο χορό και στο τραγούδι. Με το ίδιο χαμόγελο που ξεκίνησε για τον πόλεμο.
Και η Βέμπο να επιβεβαιώνει: Με το χαμόγελό στα χείλη, πάνε οι φαντάροι μας μπροστά, και γίναν οι Ιταλοί ρεζίλι, γιατί η καρδιά τους δε βαστά. Κορόιδο Μουσολίνι, κανένας δε θα μείνει...



Όχι μόνο η Βέμπο, όλες οι γυναίκες αγωνίζονταν. Η καθεμία όπως μπορούσε καλύτερα. Μια από τις σπουδαιότερες μάχες που έδωσαν οι γυναίκες ήταν και "η φανέλα του στρατιώτη".

Άλλες πάλι γυναίκες έφτασαν ως το μέτωπο ως Αδελφές Νοσοκόμες. Και πολλές πλήρωσαν με τη ζωή τους την απόφαση να φτάσουν ως εκεί. Γιατί ο πόλεμος δεν ξεχωρίζει άντρες και γυναίκες...

Οι νίκες στο μέτωπο διαδέχονται η μία την άλλη. Εδώ ο ελληνικός στρατός ελευθερώνει την Κορυτσά.


Τρελός ενθουσιασμός σε όλη τη χώρα.



Το οχυρό Ρούπελ. Χρυσές σελίδες δόξας γράφτηκαν εδώ όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην πατρίδα μας.





Η μάχη της Κρήτης. Η τελευταία μάχη υπήρξε και η πιο ηρωική.


Η Ελλάδα πέφτει στα χέρια των Γερμανών και των Ιταλών.
Η μαύρη περίοδος της Κατοχής αρχίζει...
Οι Γερμανοί κατακτητές στην Ακρόπολη


Ο Γλέζος και ο Σάντος στην πρώτη πράξη αντίστασης του λαού:
Κατεβάζουν τη γερμανική σημαία, τη σβάστικα, από την Ακρόπολη. 30 Μαΐου 1941. Λίγες μόλις μέρες μετά την κατάκτηση της χώρας από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς.
Η επέτειος του ΟΧΙ το 1941.
Έφιπποι Γερμανοί κυνηγούν τους διαδηλωτές.


Η πείνα θέρισε πάνω από 100 χιλιάδες ανθρώπους στα χρόνια της Κατοχής.
Χιλιάδες ήταν και τα παιδιά που πλήρωσαν με τη ζωούλα τους...



Μεσάνυχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942. Οι ομάδες της Εθνικής Αντίστασης ανατινάζουν τη γέφυρα στο Γοργοπόταμο.


Πολλά χωριά πλήρωσαν τη μανία των Γερμανών με ολοκαύτωμα.


Χιλιάδες πατριώτες εκτελέστηκαν.


Το αίμα όλων αυτών των αθώων θυμάτων της θηριωδίας του Χίτλερ και του Μουσολίνι, πότισε και θέριεψε το πολύτιμο λουλούδι της λευτεριάς:

12 Οκτωβρίου 1944. Οι Έλληνες γιορτάζουν την απελευθέρωση της πατρίδας!
Αυτά τα γεγονότα γιορτάζουμε και τιμούμε και μεις την 28η Οκτώβρη.
Τις χιλιάδες νεκρούς, τις χιλιάδες ήρωες.
Που έδωσαν τη δική τους ζωή για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ


ΠΗΓΗ: Εφημερίδα το ΒΗΜΑ

Το ημερολόγιό της είναι ίσως το διασημότερο στον κόσμο. Η Αννα Φρανκ, η μικρή Γερμανίδα-Εβραία που έμεινε με την οικογένειά της επί δύο χρόνια κρυμμένη στη σοφίτα του γραφείου της οικογενειακής επιχείρησης στην Ολλανδία, μεταφέρει τις τραγικές στιγμές της εποχής φιλτραρισμένες με ανθρωπιά και ένστικτο από την παιδική ψυχή της. Η ίδια (εδώ σε φωτογραφία του 1942) πέθανε από τύφο τον Μάρτιο του 1945, σε ηλικία μόλις 16 ετών, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν, αφήνοντας πίσω τη συγκλονιστική μαρτυρία της. Λίγους μήνες προτού πεθάνει είχε γράψει στο ημερολόγιό της:


«Θα έλθει κάποτε η ώρα που θα είμαστε και πάλι άνθρωποι και όχι μόνο Εβραίοι...».





Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία:


Εγκλωβισμένη στη φρίκη


ΤΖΟΖΕΦΙΝ ΠΟΥΛ: Άννα Φρανκ
ΜΤΦΡ.: ΜΠΕΣΣΥ ΤΣΑΚΙΡΗ - ΣΟΥΣΗ
ΕΙΚΟΝΟΓΡ.: ΑΝΤΖΕΛΑ ΜΠΑΡΕΤ
«ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ»,
ΣΕΛ. 36, ΠΟΛΥΧΡ., ΔΕΜ., ΕΥΡΩ 15


Η Τζόζεφιν Πουλ, γνωστή συγγραφέας παιδικών βιβλίων από την Αγγλία, και η επίσης γνωστή εικονογράφος Αντζελα Μπάρετ (Λονδίνο) συνεργάστηκαν με σκέψη, γνώση και ευθύνη, συν η τεράστια εμπειρία τους γύρω από το έντυπο για παιδιά, ώστε να δώσουν αυτές τις χαμηλόφωνες πλην συγκλονιστικές σελίδες.


Είναι σε όλους γνωστό το όνομα της Αννας Φρανκ λόγω του ημερολογίου που κρατούσε για δυο εφιαλτικά χρόνια (1942-1944), κατά τη διάρκεια του αυτοεγκλεισμού αυτής και της οικογένειάς της στη σοφίτα ενός κτιρίου του Αμστερνταμ, επάνω στο Κανάλι Prinsengracht, το οποίο, σημειωτέον, σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο όπου φυλάσσονται τα χειρόγραφα της νεαρής έγκλειστης και άλλα ενθυμήματα της οικογένειας.


Το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ, που βρέθηκε αργότερα εντελώς τυχαία από τον πατέρα της Οτο -τον μοναδικό επιζήσαντα από την οικογένεια- στη λεηλατημένη από τους χιτλερικούς σοφίτα, δημοσιεύτηκε το πρώτον στα 1947 με τίτλο «Στο πίσω μέρος του σπιτιού - Het Achterhuis» για να μεταφραστεί κατόπιν σε περισσότερες από 30 γλώσσες, να διασκευαστεί για το θέατρο και τον κινηματογράφο, συγκίνησε όλο τον κόσμο μιας και πρόκειται για άμεση και συγκλονιστική μαρτυρία των θηριωδιών και του παραλογισμού των χιτλερικών.


Συγκίνησε όμως -και ακόμη συγκινεί- διότι είναι και μια νεανική κραυγή εναντίον του θανάτου και υπέρ της ζωής, που λατρεύεις και λαχταράς αλλά, φως φανάρι, τη χάνεις. Στο ημερολόγιο η Αννα Φρανκ απευθύνεται με τις επιστολές της σε μια φανταστική φίλη και περιγράφει τις προσπάθειες όλων των εγκλωβισμένων να παραμείνουν άνθρωποι μέσα σε όλη τη φρίκη, να μην απολέσουν την ελπίδα.


Παράλληλα διαβάζεται και ως ένα δραματικό χρονικό μιας εποχής τρομαγμένης, ταραγμένης από την εξάπλωση της βαρβαρότητας και της απανθρωπιάς.


Η Τζόζεφιν Πουλ περιγράφει τα χρόνια του αυτοεγκλεισμού των Φρανκ και λιγοστών άλλων φίλων με απλότητα και προσοχή, ώστε να μην πληγώνεται ο νεαρός αναγνώστης που ζει στο δικό του προφυλαγμένο κόσμο, φέρνοντας την Αννα πολύ κοντά του, μια κοπελίτσα έτοιμη να παίξει, να κρυφτεί, να τρέξει, ν' ανταλλάξει μυστικά, να αναφερθεί στα καινούρια ανέκδοτα, στα τελευταία τραγούδια, στον κυριακάτικο οικογενειακό περίπατο.


Αλλά και μήπως έτσι δεν θα ήταν; Ετσι δεν είναι όλου του κόσμου τα παιδιά πριν χτυπηθούν από τη συμφορά; Το γνωρίζουμε. «Ενα κομμάτι ουρανού και η κορυφή μιας καστανιάς που ξεπρόβαλλε στο παράθυρο της σοφίτας...». Και ιδού η φύση μ' όλα της τα κάλλη μες στο σκοτεινό δωμάτιο όπου βρισκόταν η Αννα, η οποία -λέει- όταν ήταν νεογέννητη έκανε την αδελφή της να γελάει: «Τα φουντωτά μαλλιά της θύμιζαν σκαντζόχοιρο και είχε πεταχτά αυτιά σαν του καλικάντζαρου». Και αργότερα, στο σχολείο, ήταν πολύ άτακτη και της άρεσε να κάνει αστεία και γκριμάτσες, έτσι που και οι δάσκαλοι ακόμη γελούσαν τρανταχτά. Ο κινηματογράφος, η αδυναμία της. Είχε και μια γατούλα που αναγκάστηκε να αποχωριστεί...


Ωραίο, συγκινητικό, ειλικρινές και παράλληλα ενημερωτικό βιβλίο, που δυναμώνει αισθήματα και γεννά άλλα.Οι εικόνες της Αντζελας Μπάρετ -εκτός της ομορφιάς τους- μας μεταφέρουν σ' εκείνα τα σκληρά, για όλη την ανθρωπότητα, χρόνια της Ιστορίας.


Ηλικία: Τελευταίες τάξεις του Δημοτικού (αναλόγως)

Τα Μαθηματικά συναντούν την Ιστορία



Τι είναι τα Μαθηματικά; Πέρα από το μάθημα - μπαμπούλα για πολλούς μαθητές, έχουμε σκεφτεί τι άλλο είναι; Έχουμε προβληματιστεί τι ακριβώς εννοούσε ο Πλάτων με τη φράση:

«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω μοι την θύραν»;

Τέτοιες κουβέντες δεν μπορεί βεβαίως να κάνει κάποιος με παιδάκια των 9 - 10 ετών. Μπορεί όμως με τη γλώσσα της δικής τους ηλικίας να τα εισάγει σε προβληματισμούς που θα τα βοηθήσουν να ανακαλύψουν σιγά σιγά τι άλλο είναι τα Μαθηματικά πέρα από τις τέσσερις πράξεις...

Η ενότητα του προηγούμενου μαθήματος μας έδωσε την αφορμή για ένα τέτοιο "ξεστράτισμα" από τους κλασικούς και βαρετούς λογαριασμούς πόσο κάνει τόσο και τόσο ή τόσο βγάζω τόσο... Και η αφορμή δεν ήταν άλλη από τα μοτίβα.

Τι είναι τα μοτίβα; Κάντε κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε από το ημερολόγιο ενός δασκάλου μια ενδιαφέρουσα συνοπτική αναφορά. Κι ΕΔΩ για βαθύτερη εξέταση του ζητήματος της διδασκαλίας των μοτίβων. Από το δεύτερο άρθρο παραθέτουμε το εξής χαρακτηριστικό:


Εθνομαθηματικά και μοτίβα


Τα γεωμετρικά μοτίβα εμφανίζονται σε αφθονία σε πολλούς πολιτισμούς. Μια ιδιαίτερη ποικιλία μοτίβων μπορεί κανείς να εντοπίσει σε όλους τους ισλαμικούς πολιτισμούς. Βρίσκονται σε μια ποικιλομορφία και σε διάφορα υλικά όπως σε κεραμίδια, σε τούβλα, σε ξύλο, σε έγγραφα, σε ορείχαλκο, σε ασβεστοκονίαμα, σε γυαλί και σε πολλούς τύπους αντικειμένων. Εμφανίζονται στους τάπητες, παράθυρα, πόρτες, οθόνες, κιγκλιδώματα, κύπελλα, στα μουσουλμανικά τεμένη, και σε άλλες επιφάνειες.

Επίσης η αφθονία τους παρατηρείται στις περσικές μικρογραφίες στο φωτισμό του ιερού Koran και στις αρχιτεκτονικές επιφάνειες των μουσουλμανικών τεμενών, στα παλάτια, στα madersas (κέντρα εκπαίδευσης) και στους τάφους.

Και στον δικό μας πολιτισμό παρατηρείται μια μεγάλη ποικιλία γεωμετρικών μοτίβων, τα οποία αντλούνται από τη λαϊκή μας παράδοση. Ο Κυπριακός λαϊκός πολιτισμός προσφέρεται για εθνομαθηματική προσέγγιση στα μοτίβα. Παραδείγματα μοτίβων μέσα από τη κυπριακή λαϊκή παράδοση υπάρχουν στον τομέα της υφαντουργίας, ξυλοτεχνίας, καλαθοπλεκτικής, αγγειοπλαστικής καθώς και στις παραδοσιακές στολές των κατοίκων της Κύπρου.

Ο εκπαιδευτικός που επιθυμεί να πραγματοποιήσει μια καλή διδασκαλία στα μαθηματικά και συγκεκριμένα στα μοτίβα, έχει στη διάθεση του μια πλούσια συλλογή αντικειμένων της λαϊκής παράδοσης τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει και να χρησιμοποιήσει στη διδασκαλία του.

Έτσι τα παιδιά καθώς διδάσκονται τα μοτίβα, έρχονται και σε επαφή με τον πολιτισμό τους, αλλά τους δίνεται και η δυνατότητα να γνωρίσουν πολιτισμούς άλλων χωρών. Κατανοούν την αξία των διαφόρων πολιτισμών και παύουν να θεωρούν ορισμένους πολιτισμούς κατωτέρους από κάποιους άλλους.

Παρατηρούμε ότι εθνομαθηματική προσέγγιση των μοτίβων γίνεται μόνο στη Πέμπτη τάξη, παρόλο που αυτά διδάσκονται κάθε χρόνο στους μαθητές (Παπαγεωργίου, κ.ά., 2001).**

Συγκεκριμένα, το κεφάλαιο αρχίζει με τον τίτλο «Η Γεωμετρική τέχνη στην Αρχαία Ελλάδα». Αρχικά δίνονται κάποια ιστορικά στοιχεία για τη γεωμετρική τέχνη καθώς και ορισμένες σχετικές πληροφορίες.

Στη συνέχεια δίνονται αρκετά αγγεία και σαν πρώτη άσκηση, το βιβλίο ζητά από τους μαθητές να παρατηρήσουν τα αγγεία και να γράψουν στοιχεία που να δείχνουν ότι ανήκουν στην Γεωμετρική περίοδο.

Στη δεύτερη άσκηση, ζητείται από τους μαθητές να προσπαθήσουν να αντιγράψουν κάποια από τα σχέδια που έχουν τα αγγεία, στο τετράδιο τους χρησιμοποιώντας ρίγα. Στην επόμενη άσκηση οι μαθητές θα πρέπει να συνεχίσουν τα γεωμετρικά μοτίβα τα οποία είναι παρμένα από τη γεωμετρική περίοδο.

Τέλος δίνονται, στα παιδιά, κάποια αγγεία χωρίς ζωγραφιές και καλούνται να τα διακοσμήσουν χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα και γραμμές.


Έτσι λοιπόν κι εμείς με αφορμή την απλή άσκηση για μοτίβα στο Τετράδιο Εργασιών των Μαθηματικών, βγάλαμε χαρτί και χρώματα και βάλαμε μπρος φτιάχνοντας τα δικά μας μοτίβα ο καθένας.

Το αποτέλεσμα υπήρξε κάτι περισσότερο από έξοχο. Ποικιλία μοτίβων και τεράστια ποικιλία στη συμπλήρωση του έργου με άλλα στοιχεία και με απόλυτη ελευθερία των μαθητών στην επιλογή.

Έτσι, με την εργασία αυτή αλλά και όσα διδάχτηκαν τα παιδιά την περασμένη Τρίτη στο κεφάλαιο για την Τέχνη των Γεωμετρικών χρόνων, απλά και φυσικά φέραμε σε επαφή δυο διαφορετικά κατά τα άλλα μαθήματα, τα Μαθηματικά με την Ιστορία. Συνάντηση που θα επισημοποιηθεί στο επόμενο μάθημα των Εικαστικών με τη διακόσμηση αγγείων με γεωμετρικά μοτίβα.

Παραθέτουμε με την ευκαιρία τα ακόλουθα στοιχεία σχετικά με την τέχνη της γεωμετρικής εποχής:

Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της εποχής αποτελεί το ακόλουθο επιθανάτιο αγγείο :


(κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερη προβολή)

Τι έχουμε εδώ; Μα τι άλλο από γεωμετρικά μοτίβα! Αυτά τα μοτίβα που χάρισαν και το όνομα στην αντίστοιχη ιστορική εποχή που ονομάζουμε γεωμετρική. Δείτε μερικά ακόμη χαρακτηριστικά αγγεία της εποχής αυτής:


Επίπεδη πυξίδα αττικού εργαστηρίου. 750-735 π.Χ.

Φέρει πώμα με τέσσερα άλογα στο κέντρο και διακοσμείται με μαιάνδρους και ζιγκ-ζαγκ. Τέτοιου τύπου αγγεία προέρχονται κυρίως από τάφους ανδρών.




Στο τελευταίο αγγείο διακρίνουμε και μοτίβα που δεν είναι γεωμετρικά. Γιατί τα μοτίβα δεν είναι αποκλειστικό κτήμα της γεωμετρίας αλλά κάτι πολύ ευρύτερο. Όπως και τα Μαθηματικά δεν είναι μόνο για να λογαριάζουμε τόσο και τόσο κάνει τόσο...

Από τα πλέον γνωστά μοτίβα είναι τα μοτίβα της Μουσικής. (διαβάστε σχετικό άρθρο ΕΔΩ)

Όμως τα μοτίβα τα συναντούμε και στην καθημερινή μας ακόμη ζωή. Γνωστή π.χ. είναι η φράση: "Βαρέθηκα πια αυτό το μοτίβο" ή "άλλαξε πια μοτίβο" κλπ. Ε, λοιπόν αυτό ακριβώς θα κάνουμε κι εμείς φέτος στα Μαθηματικά, θα αλλάξουμε το βαρετό μοτίβο της προσκόλλησης στην ανιαρή τους διδασκαλία και θα προσπαθήσουμε να τα φέρουμε πιο κοντά μας, στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας.

Την ευκαιρία θα μας τη δίνει κυρίως η ώρα της Ευέλικτης ζώνης. Η ευέλικτη ζώνη που συνδυασμένη με τη διαθεματικότητα θα ενοποιεί τα διαφορετικά μαθήματα σε ενιαία γνώση του κόσμου, ξεπερνώντας ακόμη ένα σκόπελο, την κατάτμηση της διδακτέας ύλης σε διαφορετικά μαθήματα που ναι μεν διευκολύνει την εμβάθυνση αλλά και δημιουργεί την πλάνη πως ουδεμία σχέση έχει το ένα μάθημα με το άλλο. Λάθος! Και μεγάλο μάλιστα...

Η κατάτμηση αυτή και τα στεγανά ανάμεσα στα μαθήματα ταλάνισαν για δεκαετίες την παιδεία και δημιούργησαν πλήθος προβλημάτων. Η σύγχρονη αντίληψη όμως είναι τελείως διαφορετική και είναι αυτή η αντίληψη που οδήγησε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στην καθιέρωση της Ευέλικτης Ζώνης.

Βέβαια η κατάτμηση δεν αποτέλεσε χαρακτηριστικό μόνο της παιδείας αλλά και πολλών άλλων τομέων της ζωής και κυρίως της επιστήμης. Και εκεί όμως σήμερα, τόσο στον κοινωνικό τομέα όσο και στον επιστημονικό, κυριαρχεί η τάση για ενοποίηση και σύνθεση. Φυσικά με σχέδιο και τήρηση των ορίων και του μέτρου.

Ελπίζουμε με το μικρό μας άρθρο να προβληματίσαμε αρκετά και λίγο τουλάχιστον να δείξαμε πως τα Μαθηματικά είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό από τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις. Είναι τρόπος σκέψης και τρόπος ζωής.

Μόνο αν τα δούμε με τέτοιο πρίσμα θα μπορέσουμε να τα αγαπήσουμε όσο τους αξίζει και παράλληλα να εισπράξουμε πολύ μεγαλύτερο κέρδος από το να γίνουμε καλά κομπιουτεράκια...

______________

** ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα στοιχεία αυτά αφορούν τα κυπριακά εκπαιδευτικά βιβλία. Αξίζει όμως να προσέξουμε όσα εκεί αναφέρονται για τον κυπριακό λαϊκό πολιτισμό και να αναζητήσουμε αντίστοιχα στοιχεία και στον δικό μας, το λαϊκό πολιτισμό της Ηπείρου. Πόσα και ποια θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα ανακαλύψουμε μέσα από έρευνα που θα ανατεθεί στους μαθητές αλλά και επισκέψεις σε λαογραφικά μουσεία του τόπου μας.

Γραφτείτε μέλη του φόρουμ! Είναι εύκολο!

Αγαπητά Τεταρτάκια,

Όπως γνωρίζετε έχουμε ανοίξει εκτός από το ιστολόγιο και φόρουμ. Αν δεν το έχετε ακόμη επισκεφθεί κάντε κλικ εδώ:

http://faros.fforumfree.com/portal.htm

Φόρουμ όμως σημαίνει συζητήσεις και διάλογος. Επομένως για να λειτουργήσει ένα φόρουμ χρειάζεται μέλη. Ήδη δύο Τεταρτάκια κατάφεραν να εγγραφούν στα μέλη του φόρουμ. Μακάρι όμως να εγγραφούν και άλλα. Στο φόρουμ της τάξης μας επιτρέπεται επίσης να εγγραφούν ως μέλη και όλα τα άλλα μέλη της σχολικής μας κοινότητας: Εκπαιδευτικοί του σχολείου μας, γονείς των μαθητών, μαθητές των άλλων τάξεων. Ή και άλλα πρόσωπα που έχουν σχέση με τη σχολική μας κοινότητα και θέλουν να λάβουν μέρος στους διαλόγους του φόρουμ.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ

Για να γραφτεί κάποιος στα μέλη του φόρουμ, αρκεί να συμπληρώσει μια μικρή ηλεκτρονική αίτηση.

Πατήστε στο πάνω μέρος της σελίδας http://faros.fforumfree.com/portal.htm το ταμπελάκι που λέει Εγγραφή.

Συμπληρώστε εκεί τα στοιχεία που σας ζητούνται, ψευδώνυμο, e-mail και κωδικό. Τον κωδικό για αποφυγή λάθους, το σύστημα του φόρουμ θα σας ζητήσει να τον συμπληρώσετε και δεύτερη φορά. Τονίζουμε ότι τον κωδικό δεν πρέπει να τον αποκαλύψετε σε κανέναν. Φροντίστε όμως να μην τον ξεχάσετε, γιατί θα τον χρειάζεστε κάθε φορά που θα θέλετε να συνδεθείτε ως εγγεγραμμένο μέλος.

ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ

Το ψευδώνυμο σας μπορεί να είναι και στα ελληνικά. Μπορεί επίσης να γραφτεί με κεφαλαία ή με πεζά (μικρά δηλαδή) γράμματα. Όμως όταν συνδέεστε θα πρέπει να φροντίζετε να το γράφετε ακριβώς όπως το δηλώσατε στην αίτηση εγγραφής. Ακόμη και τόνο να ξεχάσετε, το σύστημα δε θα σας δέχεται!

Το ψευδώνυμο μπορεί να αποτελείται και από δύο λέξεις. Όμως οι κανόνες ασφαλείας του ίντερνετ επιβάλλουν να μη δηλώσετε (ειδικά οι ανήλικοι) το πραγματικό σας όνομα και ειδικά το επώνυμο. Οι μεγάλοι ας αποφασίσουν μόνοι τους τι προτιμούν.

E-MAIL

Όπως διαβάσατε, χρειάζεται να διαθέτετε και κάποιο e-mail. Αν δεν έχετε, σας ενημερώνουμε ότι υπάρχουν αρκετές υπηρεσίες στο διαδίκτυο που παρέχουν δωρεάν δικαίωμα e-mail. πχ η υπηρεσία yahoo.

http://gr.yahoo.com

Υπογραμμίζουμε ότι οι ανήλικοι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν αυτές τις υπηρεσίες εν αγνοία των γονιών τους. Και για την εγγραφή στο φόρουμ τα παιδιά θα πρέπει να συνεννοηθούν με τους γονείς τους και μόνο με τη δική τους άδεια και καθοδήγηση να εγγραφούν στα μέλη μας.

Ο ΚΩΔΙΚΟΣ

Ο κωδικός είναι καλύτερο να γράφεται με λατινικά. Μπορεί να περιλαμβάνει και αριθμούς. Αποφύγετε όμως να γράψετε για κωδικό το αληθινό σας όνομα και για αριθμό την ημερομηνία γέννησης! Οι περισσότεροι χρήστες του διαδικτύου αυτό κάνουν και φυσικά οι χάκερς το γνωρίζουν!!! Βρείτε κάτι άλλο πιο έξυπνο. Και υπογραμμίζουμε και πάλι πως δεν πρέπει να ξεχάσετε ποιος είναι ο κωδικός σας. Σημειώστε τον λοιπόν σε ένα χαρτί!

Στον κωδικό δεν επιτρέπονται κενά. Επίσης φροντίστε να μην είναι πολύ μικρός αλλά ούτε και πολύ μεγάλος. Ένας κωδικός με τέσσερα ψηφία θεωρείται μικρός. Καλό είναι να περιλαμβάνει πάνω από επτά ώστε δυσκολότερα να μπορεί να τον "σπάσει" κάποιος χάκερ.

____________________

Αφού ολοκληρώσετε την εγγραφή σας, θα περιμένετε μέχρι ο διαχειριστής του φόρουμ να την εγκρίνει. Για το σκοπό αυτό καλό είναι να τον ενημερώσετε με ποιο ψευδώνυμο ζητήσατε εγγραφή ώστε να βεβαιωθεί πως ανήκετε στη σχολική μας κοινότητα. Διαχειριστής του φόρουμ προς το παρόν είναι η δασκάλα του Δ1 του σχολείου μας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο χώρο του σχολείου ή με αποστολή μέιλ:

mlampridoy@yahoo.gr

Τονίζουμε ότι ο διαχειριστής είναι υποχρεωμένος και από το νόμο να μην αποκαλύψει σε κανέναν τα αληθινά σας στοιχεία. Μία μόνο εξαίρεση υπάρχει... και καλό είναι να την έχετε υπόψη. Αν ένας χρήστης παραβιάσει τη νομοθεσία για το διαδίκτυο και οι αρχές ζητήσουν από το διαχειριστή να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Αλλά και χωρίς τη βοήθεια του διαχειριστή οι αρμόδιες αρχές είναι σε θέση να εντοπίζουν τους κακόβουλους χρήστες του διαδικτύου. Οπότε όλοι όσοι χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και ειδικά χώρους που αφορούν παιδιά οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να σεβόμαστε όσα προβλέπουν οι νόμοι.

Τι προβλέπουν; Όσα και για την καθημερινή μας ζωή και τις ζωντανές μας συναναστροφές. Δεν επιτρέπεται δηλαδή να βρίζουμε, να συκοφαντούμε, να προβάλουμε άσεμνο περιεχόμενο, να παραβιάζουμε τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, να αποκαλύπτουμε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τρίτων και όλα τα άλλα που η κοινή λογική συμβουλεύει.

Ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά γιατί θα πρέπει κάποιος να εγγραφεί στα μέλη του φόρουμ και όχι να το διαβάζει ως επισκέπτης:

Το πρώτο πλεονέκτημα της εγγραφής στα μέλη του φόρουμ είναι πως θα σταματήσετε να βλέπετε διαφημίσεις στο πάνω μέρος της σελίδας. Δυστυχώς δεν είναι εφικτό να τις αποφύγουμε για τους απλούς επισκέπτες του χώρου, καθώς η υπηρεσία που μας παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας φόρουμ είναι δωρεάν και επομένως θέτει τους δικούς της κανόνες στα θέματα αυτά. Ευτυχώς υπάρχει ρύθμιση να γίνονται αόρατες οι διαφημίσεις για τα μέλη. Και φυσικά φροντίσαμε ήδη για τη ρύθμιση αυτή.

Τα μέλη του φόρουμ έχουν δικαίωμα να δημοσιεύουν τις απόψεις τους και να συνομιλούν με τα άλλα μέλη. Μπορούν επίσης να δημοσιεύουν φωτογραφίες και να ανεβάζουν βίντεο. Προσοχή όμως: Δεν επιτρέπεται να αναδημοσιεύουμε υλικό που ανήκει σε άλλους και προστατεύεται από τους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Βεβαιωθείτε λοιπόν πριν αναδημοσιεύσετε κάτι πως έχετε το δικαίωμα να το κάνετε.

Επίσης υπάρχουν υπηρεσίες του φόρουμ (πχ τσατ) που είναι ορατές μόνο στα μέλη. Αντίθετα οι απλοί επισκέπτες δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλους τους χώρους του φόρουμ.

Να πούμε όμως ότι κάποιες ενότητες του φόρουμ δεν επιτρέπουν δημοσίευση ούτε στα μέλη, πχ η ενότητα ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ. Η επιλογή αυτή αφορά την τεχνική αρτιότητα του χώρου ή μπορεί στο μέλλον να αφορά και σχετική απόφαση των διαχειριστών για "κλείδωμα" κάποιας ενότητας.

Οι διαχειριστές σε κάθε περίπτωση έχουν την ευθύνη και το δικαίωμα να φροντίζουν ώστε το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων των μελών να εναρμονίζεται με τους όρους εγγραφής που υπογράφει όποιος γίνεται μέλος αλλά και με το ιδιαίτερο αντικείμενο αυτού του φόρουμ. Έτσι αν κάποιο μέλος παραβιάσει τους όρους χρήσης ο διαχειριστής θα διαγράψει το μήνυμα ή θα αφαιρέσει εκείνο το τμήμα του μηνύματος που δημιουργεί πρόβλημα. Αν κάποιο μέλος συνεχώς δημιουργεί προβλήματα, τότε ο διαχειριστής θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να διαγράψει και το ίδιο το μέλος... Είμαστε όμως σίγουροι πως κάτι τέτοιο δε θα χρειαστεί να γίνει στο δικό μας φόρουμ!

___________________________________

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ

Τέλος να σημειώσουμε ότι μετά την έγκριση της εγγραφής σας στο φόρουμ από το διαχειριστή, θα πρέπει να κάνετε και τη διαδικασία σύνδεσης. Είναι κι αυτή πολύ εύκολη. Θα πάτε και πάλι στο πάνω μέρος του φόρουμ, στο μενού. Και θα πατήσετε το ταμπελάκι:

Σύνδεση

Κατεβείτε μετά λίγο πιο κάτω και βρείτε το σημείο που ζητά να εισάγετε το ψευδώνυμο και τον κωδικό σας.

Αφού τα συμπληρώσετε σωστά (προσοχή να είναι ελληνικά ή λατινικά, κεφαλαία ή πεζά ανάλογα πως τα δηλώσατε στην αίτηση εγγραφής) φροντίστε να τσεκάρετε με το ποντίκι το μικρό τετράγωνο κουτάκι που λέει:

Να γίνεται η σύνδεση αυτόματα σε κάθε επίσκεψή μου

Έπειτα κάντε κλικ από κάτω εκεί που γράφει

Σύνδεση

Με αυτό τον τρόπο το σύστημα θα σας συνδέει αυτόματα για έναν ολόκληρο μήνα. Κάθε φορά όμως που έχουμε πρώτη του μήνα, για λόγους ασφαλείας, το σύστημα θα σας ξαναζητά τη διαδικασία σύνδεσης.

Αν όμως δεν τσεκάρετε το τετράγωνο κουτάκι, θα πρέπει να κάνετε τη διαδικασία σύνδεσης κάθε φορά που μπαίνετε στο φόρουμ. Επίσης αν μείνετε πολλή ώρα στο φόρουμ, μπορεί να αντιμετωπίσετε και φαινόμενο αυτόματης αποσύνδεσης. Το δυσάρεστο θα είναι αν αυτό σας συμβεί την ώρα που θα προσπαθείτε να δημοσιεύσετε κάτι. Γιατί τότε θα χαθούν όσα γράψατε και θα πρέπει να τα γράψετε από την αρχή. (Σε κάθε περίπτωση, για να αποφύγουμε προβλήματα στις δημοσιεύσεις, είναι καλό να γράφουμε πρώτα το μήνυμά μας σε word στον υπολογιστή μας και μετά να κάνουμε κόπι πέιστ (αντιγραφή - επικόλληση) το κείμενο στο χώρο δημοσιεύσεων του φόρουμ.

ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (κλικ στην εικόνα)